K.A.M.I

Daisypath - Personal pictureDaisypath Anniversary tickers

Monday, September 26, 2011

Sambungan cerita raya yang dah basi



Salam..

Maaf..maaf..maaf.. aku hutang entry raya dengan korang. Sekarang tengah busy skit. Setelah sekian lama aku makan gaji buta. Hahaha... Gaji buta ea. Camane nya tak buta.. Memang takde menda pon yang kena buat. Jenuh la aku buat-buat ada keje. Memang takde pon. Sekarang aku dah kat tempat baru start 15 sept lepas. Keja sekarang sangat la mencabar dari kat HQ dulu. Kat HQ aku tak yah ngadap orang sangat. Setakat ngadap bos aku je. Sekarang bila dah kat PPK, haruslah menggelupur aku asek mengadap orang jek. Nak kena mantapkan skill komunikasi aku yang teruk sangat ni. Sib baik bos kat tempat baru ni ok. Kebetulan lak aku memang kenal dia sebab tahun lepas pernah gi tengok projek dengan dia. So, takde masalah sangat la buat masa sekarang ni. Serah tuas pun belum buat lagi tapi keja yang nak di bagi kat aku dah menimbun.

Sorry lah pada korang kalau bila melawat je sini pulang dengan hati yang kecewa bila takde entry baru. *macam ada je orang nak baca blog aku kan? perasan lebih la kau ni Rifqah!!!*. Aku memang tak sempat nak post entry baru sejak lepas raya. Kat office memang tak sempat la. Bila kat rumah lak, aku sibuk layan anak buah. Nak online pun tak sempat. *tak sempat la sangat kan?? hheehe* Sekarang aku duduk kat rumah mak mentua aku sampai hujung bulan ni. Rumah makcik aku yang aku nak sewa belum siap renovate. So, aku berulang dengan Nazmi dari Penggeli Timur ke JB. Office aku kat Tampoi, office Nazmi kat Larkin. Tapi dia banyak keja luar. Tak duk office pun. Dah seminggu aku duduk kat sini belum sekali pun aku pegang kuali ke, senduk ke, sudip ke untuk masak. Bagus kan?? hahahha.. Tak guna punya menantu. Yang lagi best tetiap pagi nak pegi keja, mak mentua aku dah siap-siap buatkan sarapan, air siap tuang kan dalam cawan nak bagi sejuk biar aku dengan Nazmi senang nak minum. Baik tak mak mentua aku? Best kan? Malangnye lah dapat menantu yang "rajin sangat+baik sangat" ni. Ni kalau ibu aku tau, mau membebel kat aku sampai tecabut telinga.

Hari tu aku dah janji nak cerita pasal raya kan? Okla. aku cerita gak la ea. Raya tahun ni aku kat rumah mak mentua. Pagi lepas solat raya ada sesi bermaafan. Yang lawaknya, tengah nak salam-salam mintak maap, ada plak jiran dah datang beraya. Tepaksa la diorang jadi saksi sesi bermaafan. Dah abis salam-salam, pegi beraya rumah sebelah. Kejap je pun. Balik rumah, melepak depan tv. Nazmi plak bayar hutang tidur. Ipar-ipar aku semua balik rumah mentua masing-masing sebelum petang. Petang nak kena balik kampung abah. Yang aku menunggu laki aku tidur. Sedih mak nok. Tak beraya dengan ibu ayah, tak salam-salam mintak ampun. Nangis la sensorang. Tu pun tekantoi akhirnya dengan Nazmi. ehhehehe... malu jek. Petang nya balik Sri Ledang, kampung abah. Sok pagi lepas sarapan, balik rumah abang sulung mak kat Chamek, Kluang. Raya ke-3 baru aku balik rumah ibu ayah aku. Tu pun dah dekat tengah malam. Orang kata bagus dekat-dekat ni, balik raya senang. Tapi aku balik raya ngalahkan orang yang kampung sorang utara, sorang selatan. Tapi kira fair la gak. Aku melepak kat rumah ibu aku dari hari apa tah sampai ke pagi raya. Cuma tak sempat sesi bermaafan je la. Aku mintak ampun ikut tepon jek. Call family aku masa Nazmi tengah tidur. Tu pun begenang air mata, tahan-tahan suara takmo bagi nangis. hahahaahh.. Lawak jek. Tu jek la cerita raya aku. Nak amik gambo pun tak sempat pasal orang tu da mengantuk bebeno. Aku balas dendam amik gambo masa open house rumah ayah aku. Hehehehe.. Ada gak gambo raya baju sedondon.

Ayah aku buat open house 16 Sept lepas. Buat sekali dengan akikah Nur Qaisara. Qaisara dah tembam dah sekarang. Berat lak tu. Dulu lahir berat 2.01kg. Last hari tu pegi timbang dah 3.6kg. Mana tak nya, sejam sekali menyusu. Haruslah debab. Dah tu manja kemain lagi. Akal pon dah macam-macam. Kalau kutuk dia ke, ngumpat ke, jeling semacam jek. Tapi dia suka sangat duduk atas pangku aku. Mungkin pangku aku seempuk tilam vono kot. hahaahhah.. Manja sangat budak kecik ni. Almaklumlah.. dayang-dayang nya ramai. Tambah plak mama pemalas. Asek pass anak kat orang lain. Seronok la kitorang menggomol dia. Masa majlis hari tu dia meragam sikit la. Tu pun pasal tangan dia sakit. Tapi bila aku dukung bawak jalan-jalan dia senyap jek. hehehhe.. pandai anak mommy ni kan?

Open house hari tu ayah aku jemput semua orang felda aku. Yolah.. kena lah jemputkan. Dah nama rumah terbuka pengurus. Lagi pun memang wajib buat. Ada peruntukan untuk buat open house. Sapa yang anak felda mesti tau kan ada open house rumah pengurus tetiap tahun. Mana yang takde tu, mesti pengurus nya malas. Padahal bukan kena masak sendiri, semua ada orang tolong buatkan. Tak yah tuan rumah nak susah-susah. Sediakan tempat je suda. Macam hari tu pun aku takde tolong apa pun. Aku cuma melayan anak-anak buah, anak kawan ayah aku dengan family nazmi je. Lebihnya aku dok begambar dengan laki aku, adik beradik dan ibu aku. Lepas tu sibuk amik gamba orang. Tapi majlis tak abis lagi hujan turun lebat kemain. Nasib baik la makanan habis. Mau tak habis kan... dah di tapau dek orang rewang. Tu pun pasal ibu aku pesan suruh habis kan semua. Tak yah tinggal kat rumah. Takde orang nak makan. Oww.. kali ni ada gak bakar lemang sendiri macam malam raya hari tu. Tapi tak dapat gak kitorang merasa. huhuhu.. Takpe.. raya haji ni buat lagi.

Hari sabtunya, ada insiden lawak jadi kat aku. Habis aku kena bahan dari pagi bawak ke malam sampai la ke esoknya. Alkisahnya... aku buat sarapan nasi goreng cili api. Yang laki aku ni pesen tak suka kisar rencah guna blender. Dia kata tak sedap. Sebagai isteri solehah *cewah..solehah sangat la kau ni nyah!!*, aku pun menumbuk la semua bahan-bahan nak buat nasik goreng. Dah kata nasi goreng cili api, bahan utama mesti lah cili api kan?? Tengah bersungguh-sungguh aku menumbuk sambil menyembang dengan adik ipar aku, tetiba terpercik air cili api tu masuk mata aku. Bukan sebelah mata tau. 2-2 belah bijik mata. Pedih gila tahu?? Memula aku macam cool je. Tetiba rasa pedih menyucuk-nyucuk. Yela.. selalu kena sebelah jek. Boleh la tahan lagi. Boleh pergi lari-lari cari garam kasar buat makan bagi hilang pedih *petua orang dulu-dulu*. Ni dah kena 2-2 biji, aku pun apa lagi. Menyangkung sambil meraung. Hahahahahahahah... lawak sungguh kelakuan itu. Rugi tak dirakam. Ayah aku sibuk suruh makan garam, aku marah balik. Dah cemana nak makan nya kalau aku tak nampak garam tu. Adik ipar aku yang dok sumbatkan garam tu dalam mulut. hahahah.. lawak-lawak. Yang laki aku dari luar berlari-lari masuk rumah bila dengar aku meraung. Dah nampak aku cam gitu, dia suruh aku pegi bilik air cuci matanya. Tapi ada ke patut suruh aku jalan sendiri. Mana la aku nampak. Adik aku suruh pimpin, baru la dia pimpin siap peluk. hahah.. Mengada tau siap nak sandar-sandar kepala kat dada. Time cenggini la nak manja kan?? heheheh... Sayang gak kat bini dia ni ye..

Sekarang, aku dah kat tempat keje baru. Blog ni memang akan terabai la lepas ni. Mungkin sebulan sekali baru ada entry baru. Tempat keje sekarang dah lain. Nak diikutkan, aku lagi suka keja kat office lama. Tempat baru ni aku tak berapa sangat. Tapi tulah harga yang aku kena bayar untuk duduk dengan nazmi. Aku kena lepaskan keja yang aku suka, kawan-kawan aku untuk bersama dengan kesayangan aku. Aku rela tinggalkan semua tu untuk dia. Siapa tak nak duduk dekat dengan laki, ye dak?? Best rupanya bila gi keja ada orang anta, balik orang amik. Mudah-mudahan bila dah duduk sekali ni, senang kami dapat anak. Doa-doakan ye..


Tema raya tahun 2011. Jubah kelabu. Nape aku nampak macam ibu mengandung ha? Sah makin gemuk aku ni.

Motif apa letak pelita tu pun aku taktau.

Dengan Muaz. Bagus budak kecik ni. Kecik-kecik dah pandai jaga pergaulan. Hahahah.. Dia nak dengan orang lelaki je. Dengan orang pompuan dia tak layan. Ni pun terpaksa je dia ikut aku. hahahah.

Nazmi hulur tangan, laju je Muaz nak ikut.

Budak tembam+mata bulat+comel sangat ni anak buah nazmi. Mak budak kecit ni kawan aku masa sekolah rendah. Tak sangka plak jadi biras aku sekarang. hehehehh

Qaisara yang dah debab. Tu bukan tengah nangis ye. Dia tengah menguap. Rindu gile dengan Qaisara. Geram dengan pipi tembam dia.

Friday, September 9, 2011

Raya punya kisah


Salam

Selamat Hari Raya Aidilfitri

Maaf Zahir & Batin


Adeh.. melampau tol la Rifqah ni. Raya da nak abes baru nak wish. Ehehehh... Sori la ye. Aku busy+malas nak update blog. Banyak benda nak buat sebenarnya. Tapi malas melampau ni. Tinggal 2 hari je aku nak duduk kat office sekarang ni. Minggu depan 15 September dah daftar kat Johor Bahru. Alhamdulillah.. tempat posting pon dah tau. Rumah sewa pun ada. Cuma nak angkut barang je. Letih aku mengangkut barang tetiap minggu. Rumah sekarang dah la tingkat 4. Takde lift. Dalam rumah plak bilik aku tingkat atas. Lagi haru. Dah jadi 5 tingkat. Mengangkut la aku beg besar-besar tu. Yang aku herannya, 2 tahun lepas aku datang sini bawak 2 beg je. La ni, dah 3 kali aku mengangkut barang tak abes-abes lagi. Ni pun ada tinggal lagi 1 trip nak mengangkut. Letih weh angkat sorang-sorang. Nak mintak tolong Nazmi, jauh la plak. Aku mengangkut barang time nak balik kampung je. Time dia datang KL, celah mana nak mengangkut nya. Takkan nak suruh dia pikul naik bas. hehehe..

Takpe-takpe. Tinggalkan cerita angkut-mengangkut. Macam yang aku dah cerita sebelum ni, raya tahun ni giliran rumah Nazmi. Tapi Beberapa hari sebelum raya, aku melepak kat rumah ibu aku buat kuih. Lagi 2-3 hari nak raya baru pulun buat kuih. Gila ah. Tapi tak banyak pun yang kitorang buat. Adik aku buat biskut Chocolate Rice & Almond London. Aku buat Biskut Chocolate Chip. Tart Gulung tak buat. Pasalnya adik aku tak tahu resepi. Beria menggentel jem bagai, last-last teperuk dalam peti ais je jem nya. Biskut aku buat pun tak sempat bakar abes. Separuh je bakar. Yang lain adik aku tolong sambung. Pasalnya hari Ahad Nazmi da janji nak buka posa dengan family dia. Yang adik aku plak gedik suh aku balik Isnin, suh tolong buat kuih. Aku ni dah serba salah. Mana boleh ikut cakap adik. Kena ikut cakap laki la kan. Aku suh tanya Fifie tanya dengan abang long dia. Aku tengok muka ketat dia pon aku dah tau dia tak bagi. heheh.. Tu pun dia manis-manis mulut cakap balik esok je. Masa tu dah petang dalam pukul 5.30 kot. Aku cakap tak boleh. Kena gak balik umah mak dia pasal dia dah janji nak buka kat rumah mak dia. Kang apa plak mak cakap kan? Dia pun muka da semacam kan, baik la balik je rumah mak dia. Kat rumah mak dia, elok la plak.

Hari Isnin kat rumah mak, tolong la mak mentua aku sikit-sikit. Pagi lepas subuh, tolong sapu-sapu rumah. Lepas sapu, tolong mak menumbuk kacang plak nak buat sambal kacang. Kat rumah aku kan, kacang tu kisar je pakai mesin. Haruslah kisar pakai mesin kalau dah berkilo-kilo kacang ibu aku guna. Memang kat rumah ada stok kacang dah kisar pasal ibu aku buat sambal pecal sekali atas permintaan. So banyak la kacang kisar yang nak guna. Kalau nak menumbuk, memang tak jadi keja la. Dah tu, sapa yang menumbuknya pulak kan? heheheh.. Tapi mak mentua aku ni, memang sangat-sangat la suka menggunakan alat tradisional ni pasalnya rasanya lagi sedap. Jadinya, kena la ditumbuk kacang yang dah digoreng tu. Lama gila tahu aku tumbuk kacang tu. Ada la 2 jam kot. Tangan aku ni rasanya dah keras-keras muscle nya. Laki aku plak, sedap je membongkang kat bilik. Hamboi-hamboi. Mak suruh aku kejut dia mintak tolong tumbuk kan kacang tu. So, takde la aku penat sangat. Tapi takkan la aku nak pegi kejut plakkan. Melampau la tu. Aku biar je. "Takpe la mak, boleh tumbuk ni." Tapi lenguh nya tak tahu nak kata la. hahaha.. Aku rasa cam tangan aku nak lumpuh pun ada. Hahahahah.. Last-last, Nazmi kena bangun gak pasal abah dia suh adik dia kejut. Kehkehkeh. Sapa suruh tido time orang lain sebok buat keja. Dia sorang je yang tengah membuta lagi. Orang lain dah macam-macam benda buat. heheheheh.. Lepas tumbuk kacang, siang sayur segala, mak aku suruh rehat. Kalau dah tengahari dia mesti suruh aku lepak-lepak rehat, yang dia nya tak berenti-berenti lagi buat macam-macam. Segan la aku. huhuh.. Petangnya plak, aku dengan Nazmi pegi bandar Kluang. Nak bershopping. Padahal hari Sabtu dah pegi Jusco Tebrau nak bershopping barang dia. Tapi takde 1 pon yang dia berkenan. last-last, aku gak yang membeli. Dapat la sandal sepasang. hehehe.. Pegi bandar Kluang melayan kan dia shopping seluar jeans. Letih gak aku menunggunya. Nasib baik dalam aircond. Dia cuma dapat seluar jeans+t-shirt selai. T-shirt pon aku yang belikan. Barang aku je yang lebih. Heheheheh.. hari tu dah shopping kat Kota Tinggi, barang aku. Jusco pon barang aku, Kluang pon barang aku. hehehe.. kopak-kopak. Dapat la aku baju kurung sepasang, kasut sepasang, t-shirt selai. Tapi nazmi bayar baju kurung je. Kasut dengan t-shirt aku bayar sendiri.

Malam raya, adik aku call. Ibu aku demam tak leh bangun. Kat rumah 1 lauk pun tak masak lagi. Ada ketupat je. So, diorang mintak tolong aku balik jap. Tolong masak. Memang malam tu nak balik jap pon. Sebab Nazmi nak tolong ayah bakar lemang. Sampai rumah, memang huru-hara dapur bila ibu tak leh masak. Aku dah taktau nak buat apa. Aku pun bukan tau masak sangat. Kalau portion sikit-sikit boleh tahan lagi. Nak nak masak banyak, pitam aku. Rasa tah pape je karang. Jadinye, ayah aku la yang masak rendang. Aku nak masak sambal goreng dengan lodeh, ayah cakap tak paya. Tu masak esok je. Aku pun oklah. Yang laki aku plak, membakar lemang sampai pagi dengan adik ipar aku. Siap sempat lagi pegi bandar Kluang cari baju raya. Pukul 5 pagi baru sampai rumah. Aku dah tertido kepenatan. Pukul 5.30 tesedar tengok Nazmi baru telelap kat atas sofa kat beranda rumah. Kesian kepenatan. Pukul 6.30 baru kitorang balik rumah mak.

So... raya pertama di rumah mertua.... Hm... macam penat la nak taip lagi. Minggu depan je la aku cerita pengalaman raya kat rumah mentua ea? hehehhe.. Kalau tulis panjang-panjang sangat pon bukan ada orang nak baca ye tak??? eheheheheh.. I'm sorry.. (^__^).

Thursday, August 25, 2011

Peduli la apa orang kata. Yang penting mummy sayang sangat-sangat sama Qaisara.



Assalamualaikum..

Alhamdulillah... Tinggal bape hari je lagi nak abes puasa kan? Mudah-mudahan panjang umur, dapat puasa lagi tahun depan.

Actually, banyak nak citer sebenarnya ni. Sebelum berita aku dapat pindah, sebenar nya ada berita lagi best dalam family aku. Ada pertambahan ahli baru. Anak adik aku yang menikah masa aku tunang dulu tu. Dah jadi mak orang dah adik aku tu. Yang lawaknya kisah dia nak besalin tu, aku tak boleh tahan. Bila kumpul adik-beradik cerita balik pasal ni, memang gelak tak hingat. Sampai telupa rupanya kitorang kat spital.. heheheh.. Alkisahnya 7 Ogos yang lepas, masa tu aku kat rumah mak mentua aku. Aku baru lepas mandi nak siap-siap balik KL. Laki aku kelam kabut bagi phone kat aku dia kata adik aku fifie call kata angah nak besalin. Aku pun macam, "HA?? NAK BESALIN???". Aku call fife nak tau citer sebenar. Fifie pon citer la kata air ketuban dah keluar. Ibu, ayah and laki angah takde kat rumah. Depa adik-beradik yang ade temasuk anak angkat ayah aku si Kimi yang ada. Sib baik ada Kimi dan ada 1 kereta kat rumah. Kimi dengan nani la yang bawak gi hospital. Aku pon besiap-siap pegi Hospital Kluang dengan nazmi. Sebelum tu singgah rumah dulu amik fifie. Sampai hospital, Kimi dengan Fifie cerita la situasi sebenar. Masa tu angah nak gi toilet tetiba dia jerit kuat-kuat. Fifie tekejut, bila dia tengok angah da tebaring depan bilik air. Punya kelam kabut fifie pusing 1 rumah sambil sebut, "ala..ala..ala.. camne ni..mana tepon ni??". Kalau nak ikut cara penyampaian kimi bercerita tu, memang lawak gila. Siap lari-lari 1 rumah, garu-garu kepala, cari henfon pon tak jumpa. Yang kimi dengan nani lagi haru, mandi tak gosok gigi pon tah sempat tah tak, terus gi hospital dengan si Kimi pakai seluar koyak tu. kehkehkeh. Sebelum anta gi hospital, panggil nurse datang check dulu. Nurse tu pon dok gelakkan depa pasal lawak sangat kelakuan depa tu. kehkehkeh. Aku dok gelak pasal aku takde kat situ. Kalau aku yang ada, mau aku yang sawan kot. hahahahahah..

Bila angah da masuk hospital, aku lak yang tak keruan. Nak balik ke tak ni? Bas pukul 2. Ni da pukul 1.30. Ala... cemana ni??? Balik kang tetiba beranak da lambat plak nak tengok baby. Hujung minggu ni da tak balik. aku pun decide, tak mo balik. Amik EL. heheheh.. Tengah lepak-lepak, tetiba klua idea, "apakata pegi kaunter tiket kot-kot ada orang nak naik bas pukul 2. takde la burn tiker cam tu je kan. boleh beli tiket untuk esok.". Masa tu da pukul 1.50. Mau tak menggelupur bekejar pegi stesen bas. Dari tadi nazmi da cakap aku buat tak tau je. heheh.. Memang saja nak kena bebel. Tapi memang dah rezeki aku kan.. Kebetulan aku sampai, tepat pukul 2 dan bas belum jalan. Aku pegi kat kaunter bas Satria, berderet orang nak beli tiket. Ada plak budak lelaki ni cari tiket pukul 2. Sah-sah la bas pukul 2 da abis. Aku terus pegi kat budak tu jual tiket aku. Nasib baik bas belum gerak. Duit jual tiket tu, aku buat beli tiket nak balik esok. Esoknya pukul 5 aku balik. Anak buah aku? Dia keluar 9 Ogos. Saja tak nak bagi aku tengok dia awal-awal.


Qaisara malu takmo tengok kamera pasal tak pakai baju. Qaisara nak mandi, mummy sebok amik gamba plak.

So, weekend lepas ni la baru berpeluang tengok baby yang kecik sangat-sangat tu. Berat dia 2.1 kg je. Mau tak kecik. Halus je. Nak pegang pon risau. Oww.. lupa nak bitau.. baby ni pompuan. heheh.. da la adik-beradik aku semua pompuan, anak buah pon pompuan. Yang lelaki, laki kitorang je la dengan bapak kitorang. Apa nak buat... rezeki Allah. heheheh.. Yang sangat-sangat best, nama baby girl ni hasil cadangan aku dan perbincangan dengan adik aku si fifie. Tapi kalau ikut cadangan asal, namanya Nur Qaisara Arissa. Beria tau aku cari nama tu siap maksud sekali. Sekali ibu aku kata panjang sangat.*itu pon panjang ke? nama mama, mummy n ibu qaisara lagi panjang kan?*. Ibu kata tak mo sampai 3 patah. 2 je cukup *ala..nama ummi qaisara pon 3 patah. takde hal pon..*. So kena lah pilih Nur Qaisara atau Qaisara Arissa. Jadi, papa si Qaisara sudah pilih nama Nur Qaisara. Kira oklah tu. Guna gak nama yang mummy Qaisara ni bagi kan. Oww.. kitorang tak pakai gelaran mak long ke, mak ngah ke, mak de ke. yang guna mak cu je. tu pun pasal mak cu kecik lagi. eheheheh... Untuk aku, aku gelar mummy pada Qaisara, angah-mama *angah ni mamanye Qaisara*, fifie-ibu, nani-ummi. Mengada je kan? So, nanti tak kira la nak-anak sapa, ni la gelaran yang diorang kena panggil kat kami. hehehe.. Harus lah terkonpius budak-budak ni nanti.

Jumaat minggu lepas sampai rumah ibu, aku terus mandi. Semua sebab nak tengok Qaisara punya pasal. Orang kata, kalau balik dari mana-mana malam-malam, jangan terus pegang budak. Pegi mandi dulu, amik wudhuk dulu, kalau belum solat, solat dulu, baru pegang budak. So, aku memang terus gi mandi. Eh, tak. Delayed mandi. Sembang jap dengan ibu aku sambil tengok jubah yang dia borong kat Ayer Hitam baru aku gi mandi. Selalunya aku lepak-lepak jap, tengok tv, makan. Kang agak-agak nazmi da nak balik baru aku mandi. kehkehkeh. kadang-kadang tak sempat mandi lagi nazmi da sampai. Kena la cium bini dia yang bau perengus ni katanya.*perengus dalam bahasa jawa cam masam-masam, busuk-busuk la. tu nazmi kata. aku ingat perengus tu pemarah. hahahahahahha. tapi memang maksudnya pemarahkan?*. Aku da mandi, solat semua, baru kacau Qaisara. Tapi Qaisara tengah tido. Harus lah tido. Da malam kan. Tapi ibu aku kata, bila papa dia balik, dia akan nangis sekuat-kuat hati. Sepanjang malam tak tido nak papa dia yang jaga. Sian papa dia tesengguk-sengguk tepi dia. eheheheh.. Aku? Tak dengar langsung Qaisara nangis. hahahah.. Memula ibu suh pegang Qaisara aku tak mau. Aku cuma usik-usik, cuit-cuit suh bangun je. Pasal aku takut nak dokong. Kecik sangat.. hehehhe... Bila dia bangun, nangis, aku buat taktau. hahahahahah.. Ayah aku kata, "kalau part nangiskan budak, memang terer. ". Biasa lah. Aku kan gangster bak kata adik aku Nani. hahahah. Tapi esok nya aku da berani nak pegang Qaisara. Siap dokong dia bila dia takmo tido, baringkan atas dada sampai tetido *mau tak tido da empok macam tilam dunlop. hahahahah*.

Comel gileee!!!! Rasa nak picit-picit. Yela.. da lama kot takde baby kat rumah ni. Adik aku yang bongsu da 12 tahun. Takkan nak suh ibu aku beranak lagi kot. Gila apa. Tu pun yang bongsu tak sangka ada lagi. Dia lahir pon masa tu aku tengah tunggu result PMR. Best wo da besar-besar ada adik kecik. Ada orang ingat adik aku tu anak aku. Dem. Nampak tua rupanya aku dulu. Tapi sekarang plak nampak muda *perasan*. Eh. Ini betul-betul punya citer ye. heheheh.. Aku penah jalan-jalan dengan nazmi kat Sogo ada budak promote astro tu ingat aku dengan nazmi belum kawen. Ingat kitorang couple biasa. hahahah.. Takde rupa orang da kawen ea? Haruslah kan. Kitorang memang muka remaja. kehkehkeh. *perasan*. Ok. Maaf maaf maaf. Selingan jap. hehehe..

Tapi disebalik kegembiraan atas kelahiran Nur Qaisara, ada cerita tak best pulak yang aku dengar. Sedih, marah, geram. Kenapa ek manusia ni suka fitnah orang? Kalau taktau jangan la cakap. Cakap benda yang tak betul kan fitnah namanya. Kalau taktau tu tanya la. Jangan cakap ikut sedap mulut. Walaupun angah tu degil, tapi alhamdulillah.. dia tak buat perangai yang boleh malukan ibu ayah aku. Ada orang sebar cerita adik aku ni mengandung luar nikah. Aku sebagai kakak dia, yang menyaksikan pernikahan dia, tukang rekod video masa akad nikah dia, mau tak sedih, marah, kecewa bila dengar cerita macam ni? Aku taktau manusia busuk ati mana yang bawak cerita macam ni. Kau boleh bayang apa perasaan kau kalau kau susah payah mengandung, ada masalah plak masa mengandung, hasil daripada hubungan yang sah dengan suami kau, tapi orang fitnah kata kau mengandung luar nikah? Apa perasaan kau bila kau bejalan, ada budak lelaki selamba cakap dengan kawan dia, depan kau "ni la anak si polan yang mengandung luar nikah tu." . Kau boleh bayang kan? Kalau aku kat tempat angah, memang aku da serang mulut-mulut jahat tu cili api. Bukan mulut je yang aku lumur cili api, tut dia pun aku lumur cili api. Jahat sangat. Tapi.. Alhamdulillah.. setakat yang aku tau, yang aku nampak, adik aku ni tak penah amik port apa yang orang kata. Kalau dah dengan kitorang ni pun kalau bebel, marah pungpang kat dia pon dia boleh buat bodo masuk telinga kiri kuar telinga kanan, ni kan pulak cakap orang luar yang tak de kena mengena dalam hidup dia. Tapi taktau la plak kalau sejak-sejak da jadi ibu ni dia amik port cakap orang lain. Aku harap sangat-sangat dia tak terganggu dengan kata-kata orang tu. Kesian sangat-sangat kat dia. Dia la bersalin tak cukup bulan. Qaisara tu cume 34minggu je dalam tummy mommy dia. Da tu mak nya asyik la kurang darah, darah rendah. Ada plak orang kata macam-macam. Kalau aku mau meroyan kot.

Tapi aku rasa macam punca dari aku jugak. Tak pasal-pasal angah yang kena. Untuk orang yang memfitnah tu, untuk pengetahuan korang, adik aku, Qhaishatul Atiqah bt Zainal Abidin dinikahkan dengan Abd Rashid b. Md Said pada 12 November 2010. Ok. Sekarang boleh kira da cukup ke tak bulannya kalau nak beranak pon. Da cukup kan? Da 9bulan kan? Tu pon budak kecik tu memang tak cukup bulan. Kalau tak caya boleh pegi tanya doktor. Kenapa aku kata punca dari aku? Semua nya cadangan aku tapi hasil dari perbincangan dengan ayah aku supaya angah dinikahkan awal tanpa ada majlis kenduri. Hanya untuk Saudara-mara dan kawan-kawan rapat je. Semuanya sebab nak adakan sekali majlis kenduri tu dengan aku sebab aku pun da nak kawen. Aku memang taknak tunggu lama-lama. Bukan sebab takut nazmi lari. Takut makin banyak plak dosa kami. Lagi pun kami taknak becinta lama-lama sebelum kawen. Cukup la kenal berapa bulan, terus kawen. Lepas kawen becinta la puas-puas. Tapi oleh kerana orang jawa ni ada kepercayaan pelik sikit, nenek aku and family nazmi sendiri tak galak kan aku dan angah menikah dalam tahun Islam yang sama. Jadi untuk elakkan kitorang nikah dalam tahun Islam yang sama, angah nikah la dulu bulan November 2010. Pada tarikh tu pulak, aku bertunang je dengan nazmi. Dan majlis kenduri diadakan pada 3 Februari 2011. Kan tak jauh jaraknya. Jadi buat la sekali kendurinya. Takkan nak buat 2 kali kenduri. Kan membazir. Kos lagi. Jadinya, pada bulan Februari tu, aku dengan nazmi je yang menikah. Takkan angah nak nikah lagi. Mana boleh. Tapi kenduri kitorang ada 2 pengantin. 1 pengantin lama. Pengantin tu pon da pregnant da masa besanding tu. Pasal dia da nikah dulu jadi tak salah la dia pregnant kan? So.... da cukup penjelasan aku? Puas hati? Kalau nak fitnah lagi, tak puas hati, takpelah. Alhamdulillah.. terima kasih lah atas budi dan jasa "baik" korang tu semua ye. Hanya Allah yang dapat membalasnya. Apa-apa pun, kami sekeluarga bahagia dengan adanya Qaisara dalam hidup kami. Mudah-mudahan lepas ni, giliran mummy sama babah pulak nak dapat baby, kan Qaisara? Doakan mummy ye.


Kisah pernikahan mama-papa Qaisara dan pertunangan mummy-babah

Kisah pernikahan mummy dan persandingan mama & mummy Qaisara



note: berdiam diri lebih baik dari berkata-kata. Kalau tak tahu, tanya. Jangan main serbu fitnah orang bukan-bukan. Larat ke nak cari kat akhirat sok nak mintak maaf dengan kami semua? Peringatan untuk diri sendiri jugak. Kurangkan berkata-kata. Takut jadi fitnah. Minta dijauhkan..

Thursday, August 18, 2011

Berita gembira di bulan Ramadhan

Assalamualaikum


Alhamdulillah....dah 18 Ramadhan pon hari ni. tinggal berapa hari je lagi nak raya. Ramadhan tahun ni, sangat bermakna bagi aku. Selain daripada Ramadhan pertama sebagai seorang isteri, Ramadhan kali ni juga ada berita gembira buat aku dan Nazmi. Tapi bukan baby tau... Ramai yang ingat aku pregnant. heheheh.. bukan lah sayang-sayang semua... Actually, masa naik cuti puasa hari tu, aku dah dapat khabar yang permohonan aku untuk balik ke Johor dah di terima dan aku bakal ditempat kan di sana. Alhamdulillah.. tapi aku masih tak menaruh harapan yang tinggi walaupun dah disebut-sebut hal ni dalam mesyuarat bahagian. Aku masih tak percaya selagi tak dapat surat depan mata aku, ada nama aku dalam tu. Tapi semalam, 17 Ramadhan, nuzul Quran, surat dah sampai ke tangan aku dan memang dah confirm aku dapat balik Johor. Alhamdulillah.. syukur sangat-sangat. Allah makbul kan doa kami suami isteri. Lepas ni tak perlu la kami duduk berjauhan lagi. Tak de lah nak nangis-nangis lagi bila hantar nazmi balik naik bas. Tak de lah lagi nak kira-kira hari bila nak hari Jumaat *tapi kira hari bila nak malam jumaatje kot.. opsss!! tettt!!*. Dan yang penting sekali, boleh la kitorang concentrate untuk projek Nazmi jr. @ Rifqah jr. *hahahahahahhh*.

Tapi.. untuk dapatkan sesuatu yang baik dalam hidup kita kadang-kadang kita kena melepaskan sesuatu yang baik juga dalam hidup kita. Tak paham? Tak pe. Yang penting aku paham. ehehehehhh.. Sebelum ni demi kerja, kitorang berkorban untuk duduk asing. Kalau tak kerja dah cemana lah plak nak tanggung hidup berumahtangga ni ye dak? Tapi bila dah dapat transfer ni, aku kena berkoban untuk tinggalkan kawan-kawan yang aku sayang sangat kat sini. Aku sayang sangat bahagian ladang ni. Keja kat bahagian ni banyak mengajar aku, merubah aku jadi lebih baik dari dulu. Dulu aku tak berani cakap depan orang ramai. Buat presentation untuk Final Year Project pon aku dah nak pitam, nak suruh aku jadi emcee? Boleh sawan aku jadinya. Tapi sejak aku keja kat sini, aku dah boleh becakap depan orang ramai siap boleh jadi emcee majlis, aku boleh berinteraksi dengan orang yang aku tak kenal yang mana kalau dulu memang tak lah aku nak cakap dengan orang yang aku tak kenal. So takdelah macam dulu berat mulut nak cakap. heheheh.. Dan yang bestnya, keja kat HQ ni, aku boleh bejalan satu Malaysia. tapi ada beberapa negeri lagi yang aku tak sempat nak round.. Aku tak sempat pegi Perlis, Sabah dan Labuan. huhuhu.. Takde rezeki aku nak pegi sana. Duk dekat HQ je aku boleh jalan merata camni. Kalau kat negeri, jalan dalam negeri je la. Kecuali kalau ade kursus luar dari Johor, boleh la nak bejalan.

Yang paling best kat sini, kawan-kawan keja. Yang paling sayang aku nak tinggal, kak Sazreen.. my BFF. huhuh.. Dengan dia aku boleh cerita apa je. Dia pon banyak becerita dengan aku. Kitorang suka kongsi perasaan. Kalau sedih, sama-sama sedih. Bila putus cinta dulu, dia lah tempat aku mengadu. Dan bila turn dia break dengan BF dia dulu, aku lah orang yang paling marah sekali kat ex-BF dia even sampai sekarang aku still menyampah kat ex dia walaupun kak Sazreen sendri dah ok dengan ex BF dia. hehehe.. Over kan aku?? Lepas ni kalau nak mengadu pun dah susah. huhuhu.. Dah takde orang nak teman aku makan Western food bila aku teringin *nazmi tak suka western food. dia suka nasik je.. hehehhe*, dah takde orang nak layan aku shopping cam orang gila, dah takde tempat aku nak luahkan perasaan. huhuhu.. i will miss you kak saz.. yang lain-lain, pon aku rindu gak. Nisa, layan gosip sama Kak Saz. Miza, mummy yang jarang-jarang bersuara, tapi kalau bersuara, lawak kemain tapi kalau sound orang memang menusuk ke kalbu. Mak yang banyak nasihat pada anak-anak. Aiey yang suka gurau-gurau, manja-manja. Doden yang pelat "R". En. Zaidi yang selalu amik berat hal anak buah dia sorang ni dan tak lupa gak Haji Salim, Haji Azhar, Haji Rashid, Kak Awe, Kak Niza, Kak Leha, En. Tajol, En. Wahid, En. Arifin, En. Hadee, En. Weldan, En. Hamid, En. Asri Ghazali, Fahmi, Noris'san and... *perlu ke sebut nama dia gak?? haish...* Nas. Terima kasih semua. Walaupun aku jauh di selatan, kita masih bawah 1 organisasi yang sama kan? Doakan aku baik-baik saje di tempat baru ye?


orang yang paling aku rindu, Kak Sazreen. *dia sepupu Shamsul Yusof, anak Yusof Haslam tu.. sapa nak jadi extra citer dalam citer Shamsul, boleh la kenen-kenen kat Kak Saz. tu pon kalau dia nak layan. hahahahahahah*


dari kiri: nisa, budak comel, mak, doden, miza, kak awe, kak saz, kak lin & kak akma


dari kiri: miza, dak debab, nisa, noris'san, kak lin, kak awe, en. wahid.
depan: hj. salim



begambar skema di IPP Langkawi


jamuan raya. diapit bodyguard. kehkehkeh. *comel tak aku gelak camni??? puiii!!!*


skandal kat opis. hahahah.. takde la. dak amiey ni suka gedik-gedik. kalau aku tengah call nazmi, suka kacau-kacau panggil aku baby. bajet nazmi nak jeles. hahahahah.. oww.. amiey ni buat part time jadi photographer untuk apa-apa event. hari tu aku amik dia masa wedding aku. gamba not bad. aku suka. nazmi pun suka. so, kami suka. lalalaaa!!!~


aku tak paham kenapa aku sengih gila-gila dalam gamba ni. oww.. mamat pakai spek kat belakang tu la nas. dia muka memang bajet hot. kehkehkeh. jangan marah nas.


memeriahkan majlis aku disamping cubaan nak merobohkan katil aku. nasib baik tak roboh malam tu. eh. opsss!!! hahahahahah

Lepas ni aku mesti rindu gile kat korang!!!!! huwaaaaa!!!!!

Friday, August 5, 2011

Puasa pertama

salam..


Selamat berpuasa semua. da 5 hari puasa baru kau nak sebuk2 kan rifqah??? hehehehh... sorry lah. aku tengah mood malas nak menaip. rajin merayap kat blog orang. blog sendiri malas nak jenguk. heheheehh..

Tahun ni, tahun pertama aku berpuasa sebagai seorang isteri. best ke tak? best masa hari 1st puasa jek. lepas tu takde beza pon dari tahun-tahun lepas. puasa cam orang bujang gak. nak wat cemana, belum ada rezeki nak dok sama dengan nazmi.jumaat minggu lepas berkobar-kobar semangat aku nak balik kampung. hari sabtu aku request kat ibu aku nak makan nasi ambeng dalam dulang@talam ramai-ramai. best giler!! masak anak-beranak. lauk-lauknya; ayam masak kicap, serunding udang kering, sambal goreng, mee goreng *mee goreng ni lain dari yang biasa kita makan, mee goreng ni memang khas untuk makan dengan nasi ambeng dan resepi die lain skit la dari mee goreng biase. kitorang paggil mee goreng ni sambal goreng gak.. (kemain panjang explanation kau kan??)* dan gesek bulu ayam *oww.. gesek tu bahasa jawa. gesek means ikan masin*. ada 1 lagi lauk yang tertinggal nak buat, kalau ada ni lagi sedap... urap pucuk ubi. tak buat pasal pucuk ubi nye da jadi lauk tengahari. da buat masak lemak. hehehh.. urap tu ape? urap tu cam kerabu la gak. kitorang panggil urap. gambar nasi ambeng kitorang ni takde amik la plak. takde masa nak amik sebab menikmati masakan ibu yang super duper sedap.

nasi ambeng versi kecik. ni untuk sorang je ni. yang tak kuat makan, boleh la share. kalau aku, memang sorang jek la *patut la kau besar kan rifqah??*. nasi ambeng yang ni, memang menepati citarasa aku. yummy!!


ni nasi ambeng versi kenduri punya. memang banyak ni. terpulang nak bagi berapa. biasa nya bagi 4 orang atau 5 orang. depends pada cara penyediaan tuan rumah. kalau da tengok ayam ada 4 ketul je, ko bagi la 4. kalau bagi 5 kang yang sorang majuk plak tak dapat ayam.


ni la kaedah nak makan nasi ambeng. seronok weyh makan macamni. ko takkan sedar ko da makan banyak mana. tengok la aku hasil daripada melantak nasi ambeng dari kecik, besar kan??? hahahahahha


ni nama nya mee siput@mee sanggul. kitorang kat johor panggil mee siput. kat kampung nenek aku kalau nasi ambeng mesti ade buh mee siput ni skali. aku tak minat makan dengan nasik. aku suka makan dengan sambal tumis macam dalam gambar ni. mengan cam wa cakap lu. sekeping memang tak cukup. buat celah gigi je.

sumber gambar: En. Google yang baik hati

sebelum makan, ada baca tahlil skit. lepas baca doa semua, baru la serang!!!! kalau kat rumah kenduri, biase nye orang kenduri jamah sikit jek nasi tu. kalau tak pun diorang cume makan kuih jek. nasi ambeng tu bungkus bawak balik. takde larat nye korang nak makan nasik tu sensorang sampai habis. nasi ambeng ni boleh gak nak kategorikan sebagai pemusnah diet. mau nye tak musnah, ko takkan sedar da berapa banyak nasik yang ko da telan. seryes tak sedar yang ko makan da banyak sangat. ko akan sedar bila perut ko rasa macam nak pecah, dan nasik dalam dulang tu licin abes. hahahahah..

tapi sekarang da susah nak tengok rumah orang kenduri tahlil buat makan nasik ambeng. renyah sikit keje nak buat ambeng ni. tengok je la lauk nya yang banyak jenis tu. banyak keje nak buat weh. tapi bila da siap, ko memang tak sabar nak menelannya. pergh... sambil taip ni pon aku da kecur-kecur air liur. mana nak cari nasik ambeng kat pandan indah ni weh????

eh??? tadi aku nak citer pasal pengalaman puasa pertama dengan laki kan? ni da mengarut sampai ke nasi ambeng da kenapa la plak?? heheheh...

puasa pertama dengan suami ea... best la gak. bezanya cuma ada laki je kat sebelah. tu je. oww..ada lagi 1 beza, aku kena bangun tolong ibu siap-siap untuk sahur. hahahahha.. selama aku hidup dari aku start puasa umur 7 tahun sampai la umur aku da nak cecah 27 tahun ni, tak pernah 1 hari pon aku bangun tolong ibu aku siap-siap untuk sahur. cantek kan perangai??? ibu aku memang tak penah kejut aku tolong dia siap-siap untuk sahur. dia biasa nya akan kejut aku time nasik da siap letak dalam pinggan, air da tuang dalam cawan, baru la kejut anak-anak dara ibu yang hampeh ni. hahahah.. ibu tonggang langgang kat dapur, anak-anak dara membuta buat taik mata. tapi time buka memang aku tolong la. kesian kat ibu aku penat balik keje nak kena masak, aku pun tolong la. tolong menyibuk. cantek sungguh perangai.

puasa tahun ni sambut kat rumah ibu aku sebab raya tahun ni raya kat rumah mak nazmi. huhuhu... aku da terbayang kesyahduan dipagi raya akibat tak dapat beraya dengan family. patut lah tahun lepas aku pulun beraya semacam. tu belum kira asek nak ngempeng je dengan ibu. tido pun reramai dengan ibu, ayah, adik-adik. rupa-rupanya tahun ni da tak boleh da nak buat cam tu lagi. sedey wehhh!!!! dah la ade harapan aku tak beraya dengan family aku tahun ni. huhuh.. kempunan la sambal goreng ibu yang sedap banget tu, kari daging yang pekat dan terbaikk, ayam masak merah abah *kawan ayah yang kitorang panggil abah* yang tak boleh tak makan. sambal kacang yang meletop, rendang yang mengancam, ketupat daun kelapa tak main lah ketupat segera.. warggghhhhhh!!!!!!! NAK RAYA RUMAH IBUUUUU!!!!!!!

"Yanggg.... boleh tak hari last puasa kat rumah ibu?? lepas buka kite balik la rumah mak... *kedip-kedip mata buat muka comel..eh.. tak boleh.. hmmm.. ni nak kena tanya malam-malam ni.. baru dapat kot.. oppsss!!tettt!!!*"


note: banyak cantek muka kau??? sedar diri skit ye Pn. Rifqah ooi!! kamu da ade 2 mak. kang kecik ati orang tua tu baru kau tau.