K.A.M.I

Daisypath - Personal pictureDaisypath Anniversary tickers

Friday, July 29, 2011

Singapura-pura cit podah!!!

pergh!!!! emosi betol aku tengok game malam tadi. punya semangat aku tengok bola. selama ni aku layan world cup je. pasal world cup kan 4tahun sekali. lepas tu takde makna aku nak tengok bola. bosan. even EPL pon aku tak layan. aku tengok pon pasal temankan nazmi tengok. tapi, sejak piala AFF Suzuki hari tu, aku memang da boleh layan tengok bola. nak-nak bola malaysia. kalau tak, tak benafsu langsung nak tengok bola malaysia. main tah macam apa.

game malam tadi, sejujurnya la kan, Malaysia da bagus. tapi macam hilang punca. Safee macam sorang-sorang kat atas tu. macam takde member yang nak cover die, bantu dia. macam patah kaki la bila Safiq takde kan? defend plak tak payah cakap la. kalau boleh lempang, aku nak lempang sorang-sorang. defend suka main bukak bagi player singapore masuk. nasib baik keeper malam tadi main bagus. tak la macam lawan mana hari tu? liverpool ea? aku lupa. good job Khairul Fahmi Che Mat walaupun aku tengah nyampah dengan kau sekarang. hahahah.. sejak piala FA hari tu aku meluat dengan KFCM ni. main cam nak belagak je kan. sekali kalah. amik kau! personal life, belakang citer. hehehh...

oww.. malam tadi aku tengok kat tv je kat rumah. apa keje lak aku nak pi tengok kat stadium kalau nazmi pun tengok kat rumah je kan? kalau nazmi ada kat KL, memang aku heret dia skali pegi stadium walaupun stadium tu sesak penuh orang. tengok live kat stadium baru la tambah-tambah semangat ye dak?? dok tengok kat rumah je pon, aku dengan semangat nya pakai jersey Malaysia. pak cik aku kata, "poyo je pakai bukan orang nampak". aku kata, "ah, tak kira. yang penting semangat!!". tapi player singapura buat aku luntur semangat. main nak style macam tengah shooting citer hindustan jek kan? sikit-sikit nak tegolek. sikit-sikit tegolek. tak usik pon golek lebih-lebih. macam celaka. taknak lak kau begolek dari hujng padang sini sampai hujung padang sana kan? patutnya siap sedia korek lubang dalam 14kaki tepi padang. bila player Singapura tegolek-golek bajet cedera parah sangat tu, senang kita golek kan je terus masuk lubang tu, kambus. tak yah buang masa. nampak la player kita tension dengan player Singapura-pura yang asik tegolek cam parah sangat. aku sempat nampak Safee pi sepuk keeper Singapura-pura yang kengkonon sakit sangat kepala tu. hahahaha.. good job Safee. len kali lempang kat pipi kuat-kuat kiri kanan sambil tanya, "are u ok my dear?? sedar tak ni? sedar tak?? *sambil lempang tanpa henti*".

walau apapun, tahniah Harimau Malaya. walaupun kita kecundang game ni, tapi kita kalah dengan bermaruah. dan bola sepak Malaysia pun aku nampak dah makin maju la daripada dulu. sepanjang umo aku 27tahun ni, tahun ni la yang aku besemangat gila sokong bola malaysia. hehehehe.. lepas ni, defend kena mantapkan betul-betul. takmo la main bukak-bukak ni. selagi boleh block lawan, block sehabis mungkin.

perghh.. cakap macam terer main jek kan?? bukan la pandai sangat. tapi aku tau la jugak sikit-sikit taktik game macam ni. dulu aku player hoki. sila pecaya. tapi takde la sampai peringkat tinggi sangat. ehheeh.. pasal aku malas training, malas lari, berat bontot. tapi game macam ni, strategi untuk defend sama jek. jangan bagi peluang pada lawan. selagi kau boleh kacau lawan, kacau. selagi boleh block, block. tapi jangan sekali-kali bukak kawasan depan gol. memang sesaja la kau nak bagi diorang gol kan?

apa-apa pun, tahniah buat Harimau Malaya. teruskan mengaum dengan garang. jangan ngaum cam pondan ye. aku jentik kang.

Tuesday, July 19, 2011

Baru hari selasa???

Cepat lah hari Jumaat!!! Aku tak sabar nak salam, cium tangan dia, cium pipi dia, peluk ketat-ketat, mintak ampun banyak-banyak. Rindu dia sangat-sangat, banyak-banyak. Rasa besalah sangat-sangat sebab susah kan hati dia, kecikkan ati dia.

Kenapa ek? Kadang-kadang aku rasa benci sangat. Kadang-kadang aku rasa menyampah sangat
Tapi bukan la dengan nazmi.. nazmi kan aku jumpa hujung minggu je. mana boleh benci-benci. sayang banyak-banyak ada la. Tapi dengan orang sekeliling aku. Sampaikan aku lebih rela seharian duduk kat tempat aku ni, malas nak campur dengan orang kat office. Diorang takde buat pape pun kat aku. Cuma tetiba aku rasa cam malas nak layan.

Mungkin sebab aku letih. Kenapa la jabatan aku ni susah sangat nak bagi orang pindah. Suka sama suka kot. Kan senang tak yah pikir nak campak kat mana. Frust kot. Da dekat 6 bulan kawen, tapi still macam ni. Memang la ada orang lain yang lagi teruk dugaan nya dari aku. Yang lagi jauh jaraknya dari aku. Tapi bohong lah kalau diorang tak rasa apa yang aku rasa sekarang ni. Rasa letih. Kadang-kadang cam nak give up. Nak berenti keje. Bekepit bawah ketiak laki. Tapi kang jenuh lak nazmi nak kene keje siang malam nak tanggung aku. Tu baru tanggung aku. Kalau ada anak macam mana plak? Lagi la haru. Ada yang cam serupa jek aku dok jauh. Dah dia kene keje siang malam nak tanggung aku kan??

Betul kata kawan aku. aku kena cepat-cepat pindah duduk dekat laki aku. Sebab benda ni lama-lama akan ganggu relationship kitorang. Benda ni akan jadi masalah buat kitorang. Benda ni akan jadi tekanan buat kitorang. Aku dah mula rasa. Dia dah mula rasa. Tapi apa daya aku? Berenti keje? Keje apa aku nak cari kat JB? Bukan senang nak cari keje sekarang ni. Ni pon aku kira dah besyukur sangat dapat keje ni walau tak setaraf dengan apa yang aku ada. Yang mampu kitorang buat, usaha mintak transfer, doa, dan tunggu. Sampai bila?? aku tak pasti. Kalau ikut situasi kat sini, makan tahun mungkin. Ex-colleague aku dulu setahun tunggu baru dapat tukar. Tu pun tah berapa kali turun naik bahagian pentadbiran. Ada sorang kawan aku ni plak lagi haru. mintak balik semenanjung, kena hantar pegi negeri lain. Jauh gila dari hubby and family. Sorang-sorang je kat sana. Dengan pregnant nya lagi. Ni dah bersalin. Jumpa hubby 2 minggu seklai. Lagi besar dugaan dari aku.

Aku bukan tak sabar. selama ni aku boleh je sabar. Cuma sekarang aku rasa letih. Letih dengan perasaan. Letih tahu nak tahan rasa sedih, tahan takmo nangis bila dia lambai tangan pada aku sambil flying kiss sedas. letih tahan sebak tengok dia turun eskelator, jalan sampai hilang kelibat dia, baru aku balik. letih tahu tahan sedih jangan bagi jatuh air mata sepanjang jalan kaki ke tempat parking kete. kang orang kata apa plak tengok aku nangis sambil jalan sensorang kan?

Entah lah.. aku rindu dia.. rindu sangat. Kadang-kadang rasa cam taknak bagi dia naik bas petang ahad tu. Rasa macam nak cakap, "ayang tak yah la balik. tinggal sini, keje kat sini je." Tapi macam aku cakap tadi, sekarang bukan senang nak cari keje. Takkan dia nak korbankan keje yang dah bertahun-tahun dia buat sebab nak senang kan ati aku. Selfishnya aku kan?

Berdosanya aku buat dia susah hati, buat dia serabut pikir pasal aku. tak boleh ke aku jaga diri aku sendiri baik-baik, jangan susahkan hati dia??

Kuat Rifqah.. kau kena kuat!!! redha, tabah, sabar.

"Ayang... sayang rindu sangat. sayang cinta sangat ayang sampai bila-bila. sayang cinta ayang sejak hari pertama kita jumpa. sayang harap kita berdua terus kuat hadapi dugaan ni sama-sama. sayang perlukan ayang, kekuatan sayang."

Tak tahu nak buh tajuk apa. eh, ini bukan tajuk ke?

Bersalah.

Sangat-sangat bersalah.
Rasa berdosa.
Memang berdosa.
Kenapa la aku buat macam tu kan?
Bak kata pepatah,
"Terlajak perahu boleh undur. Terlajak kata, buruk padahnya."
Padahnya aku tengah rasa.
Sakit.
Tak patut buat macam tu.
Tak patut susahkan dia.
Apa lagi yang aku nak dalam hidup ni?
Tak bersyukur ke dengan apa yang ada?
Manusia.
Lumrah.
Tak pernah puas.
Di bagi betis, nak peha.
Di bagi peha, nak buah dada.
Di bagi dada, nak apa plak??
Berjuta maaf tak mampu nak sembuh kan 1 luka yang cukup dalam.
Luka yang meninggal kan parut sepanjang hayat.
Luka yang aku toreh.
Mana mungkin sembuh.
Kejam kan aku?


" Maafkanlah ku tak bisa hidup tanpa kamu
Fahamilah ku tak mampu terus tanpa kamu
Bagaimana ku nanti bila tiada mengganti
Yang ku ada hanya kamu saja
Saat mata terpejam
Hanya kau ku terbayang
Menghapus semua segala rasa di jiwaku
Saat mata terbuka
Kamulah yang pertama
Tak mampu aku bayangkan hidup tanpa dirimu"


"Jangan pernah tinggalkan diriku
Jangan lepaskan aku
Walau setengah detik hidupku
Kerna cintaku terlalu gila
Kepadamu yang kucinta
Kerna diriku tak pernah bisa
Hidup tanpamu"

Wednesday, July 13, 2011

Sogo punya kisah


Just nak share dengan korang video ni. dengar apa yang pakcik tu cakap. jangan pandang siapa yang berkata, tapi dengar apa yang isi yang disampaikan. aku setuju apa yang pakcik tu cakap. aku tabik dia tak pandang duit. tapi aku kesal, sedih. di usi macam ni, pakcik patut dah hidup dikelilingi cucu, anak-anak. tak merempat. tapi mungkin ada sejarahnya, siapa tahu. walau siapa pun pakcik ni di masa lalu, aku tabik dia di masa sekarang. semoga Allah merahmati dan melindungi pakcik.

note: sayu tengok pakcik ni. teringat kat arwah atok.. =(

Tuesday, July 12, 2011

Muak, meluat

aku muak, aku meluat, aku menyampah. takde ke perkataan yang elok boleh guna kalau nak becakap, menulis, bagi komen??? perlu ke mencarut, menghina orang??? puas ke hati tu bila dapat carutkan orang, hina orang?? puas ke??? kau tak fikir ke kalau kau carutkan orang hari ni, esok kau mati tak sempat nak mintak maaf kat orang tu, larat ke kau nak cari orang tu kat padang mahsyar sok?? larat ke kau nak pikul dosa kau tu? rasional la skit bila mengetuk jari ke keyboard tu. tak perlu nak mencarut sangat la. tak perlu nak menghina orang sangat. semua orang ada pendapat masing-masing. dengar, cerna dan fikir. kalau tak suka, tak setuju, boleh bangkang tapi hujah kena la kuat, ada asas. bukan dengan mencarut, menghina. menyedihkan sungguh perangai budak-budak sekarang ni. daripada korang mencarut, memaki, baik korang bezikir. ada gak pahala.

aku taknak komen pasal isu semasa sekarang. bukan tak ambil peduli, tapi aku meluat, aku sedih. orang Islam gaduh sana sini nak tegak kan parti masing-masing. tapi korang sedar tak yang kaum lain dok sebelah pandang sambil senyum sinis. tengok la orang melayu, Islam. gaduh sama sendiri. kalau betul kita sayang kan agama kita, kalau betul kita sayangkan negara kita, kalau betul kita sayangkan bangsa kita, bersatu lah. tak payah lah nak dok tabur fitnah sana, fitnah sini.

Friday, July 8, 2011

Nak tau tak???

Pssssttt...

nak bisik ni.. meh dok dekat-dekat skit. eh, yang pompuan je, laki dok jauh-jauh ea. nak tau tak??? da setahun lebih aku berblog, baru hari ni aku tau mana nak tukar ayat kat footer tu yang psot by, comments, bla..bla..bla.. hahahahahahahah!!!!.. GILE BUTA IT WEYHHH!!!! malu mak noks!!!

Wednesday, July 6, 2011

Kalau dah jodoh...


salam..


Lamanya tak update.. malas betul nak menaip. dok simpan jek draft nya. taip sikit, berenti. lepas tu cerita da lapok, malas dah nak sambung taip. taip lagi entry baru. tapi tak post-post gak. oww... aku suka draft entry kat notepad. lepas tu copy paste je. banyak dah draft aku tinggal macam tu jek, separuh jalan. ok. sebelum aku mengarut lebih panjang, sebelum tu aku nak mintak maap la bebanyak kat adik aku si Pipi ni pasal aku telambat up entry ni. ye la kan.. dulu masa angah, aku up entry kat sini. masa aku pun, opkos la aku up entry gak kan. tetiba time ko, takkan aku tak nak up kan ye tak??? kecik ati ko nanti. kang tak sepadan dengan badan ko yang bosa macam den ni ha.. heheheh...ok-ok.. takmo buang masa, meh baca entry aku sampai muntah.

28 Mei yang lalu, adik aku Qhaishatul Syafiqah bt Zainal Abidin selamat ditunangkan dengan kekasih pilihan hatinya. *ecewah.. ayat tak leh blah.. bluweekkk!!* jejaka pilihan hati ini berasal dari pantai timur dan bekerja di Uitm Shah Alam *eh.. aku pun taktau die kat uitm shah alam lagi ke tak. bantai je la.* oww..nama? nama dia aku lupa la *tak guna punya kakak ipar*. kitorang sume panggil abu jek. jap ea aku tengok kat pesbuk dia ape nama penuh dia. oww.. ye.. nama dia Mohd Hafiz Abd Rafar. setelah melalui pelbagai rintangan dalam percintaan, yang aku sendiri terbabit sama, akhir nya selamat gak diorang bertunang. walaupun nak sampai kan ke proses bertunang ni susah, mungkin jodoh diorang kuat, redha gak la ayah dan ibu nak bagi anak dara no. 3 diorang ni bertunang dengan si abu ni. Alhamdulillah.. moga jodoh korang kekal hingga akhir hayat...

mengikut rancangan awal, ayah aku nak suh adik aku kawen bulan 12. ayah aku kata, "senang, cepat2 sume blah ikut laki memasing. hahahaha". kejam tak?? heheheh.. ayah aku gurau jek. ayah aku memang taknak anak-anak dara nya bertunang lama-lama. kalau ikut rekod, aku la paling sekejap betunang. dalam 2 bulan lebih. angah plak dalam 6 bulan lebih. si Pipi ni la lama skit. ibu dengan ayah aku lagi best. tak tunang pun. terus nikah jek. aku ingat nak buat cam tu. tapi nazmi tak bagi. heheheh..

ada gak bunyi-bunyi kat belakang,

"amboi kemain lagi.. sekali 3 ko menantu dalam setahun. kayo la cik enal." *bukan dialog sebenar. sedikit olahan dari penulis*.

apolak kayo? kayap laei ado. abeh ekau ingat keduri ni semuo orang laki tanggung??? kalau laki den dongan laki adik den anak dato' memang kayo ayah den. tak payah klua an duit. mintak yo kek bakal menantu hantaran sampai 50k, an? sonang. tapi apo an dayo, jodoh anak-anak dio dongan anak peneroka yo. ni pon ado yang bunyi,

"cik enal ni tak reti jaga kelas langsung. ada bagi kawen dengan anak peneroka..".

haaaa... ni lagi aku tak bekenan. hello makcik/pakcik.. saya dengan adik saya nak kawen dengan sapa pon suka kitorang la. apa kena mengena dengan kelas? apa? anak pegawai kena kawen dengan anak pegawai je ke? anak peneroka tak boleh? dah jodoh kitorang dengan anak peneroka, yang makcik/pakcik sesebok ni kenapa? kalau nak try masuk, try jek la. ni kutuk-kutuk pehal plak??? lagi pon kitorang kawen tak mintak pon duit pakcik/makcik. so tak payah la nak sebok-sebok sangat. kelas konon... pakcik/ makcik yang cakap tu tak sedar ke? kan ke korang tu peneroka. nak mengaku sendiri takde kelas??? memang pon pakcik/makcik takde kelas. otak tu yang takde kelas!!! sempit sangat pemikiran. tu baru tau laki aku anak peneroka. belum lagi diorang tau laki aku keje cleaner jek. *actually, job skop die ade la cleaner. tapi sebenarnye dia project coordinator. aku pon taktau sangat. yang aku tau keje check bangunan bersih ke tak, cleaner cuci bebetol ke tak. cam supervisor la kot*. kalau diorang tau, lagi la dasat ayat-ayat yang keluar dari mulut puaka diorang. ni pon aku bet mesti ade yang dok kata-kata gak kat kitorang. pasalnya aku ada degree, laki aku SPM jek. eh pakcik/makcik, tak yah sesebok pasal kitorang ea. baik pi jaga anak-anak makcik/pakcik yang memalam keje merempit, yang pompuan tah jap-jap tuka jantan. baik makcik/pakcik jaga anak sendiri dari sesibok jaga anak orang. sebok jaga tepi kain orang, kain sendiri rabak tak nak jaga. huh.

kan dah jadi emo entry aku.. hahahha.. padahal tadi nak wish congratulations jek kat adek aku. hehehe... ok-ok.. kita bagi cool down dengan melayan sikit gambar.

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

V


ni adek aku. jangan tertipu dengan ketinggian. die pakai kasut 4 inci tinggi. aku pakai slipar jepun jek. eh, ade yang kata muka aku dalam gamba ni nampak orang peknen. demm!! nampak sangat aku da tambah gemuks!!


ni bukan tunang adek aku. heheheh.. saje letak gambo budak gonjeng ni. ni anak angkat ayah aku. da jadi cam adik beradik kitorang dah. nama best, hakimi. tapi panggil dia panjang. sebab die sangat tinggi. eh, cam takde kene mengena jek. =p


anak-anak dara *eh, dara lagi yang 2 orang tu??? eheheh* En. Zainal Abidin Jilani + Pn. Hilowati bt Sukirman dengan menantu-menantu, bakal menantu dan anak bujang sesat sekor. tunang adek aku yang pakai kemeja merah. kenapa baju laki aku dengan adek ipar aku buruk?? biase la, orang dapur takkan nak pakai baju cecantik, ye dak???